HERKENNEN EN BEHANDELEN VAN HUIDSCHIMMELS.

Huidschimmel is een zeer besmettelijke infectie, die met name tijdens de wintermaanden veel voorkomt De officiële naam van huidschimmel hij paarden/ezels is Dermatophytose.

Dit is een verzamelnaam van een aantal schimmelinfecties, met name Trichophytie en Microsporie (ringworm). Deze schimmelinfecties zien er verschillend uit, maar kunnen wel met dezelfde middelen behandeld worden. De meest voorkomende schimmelinfectie is ringworm.

RING WORM.

U herkent ringworm aan schilferige bultjes met opstaande haren en korstjes. De korstjes zijn makkelijk los te trekken en zien er poederig en schilferig uit. Opvallend is dat de haren makkelijk los laten. Onder het korstjes komt een min of meer rond plekje te voorschijn. Tijdens het verloop van de schimmelinfectie ontstaan er zo ronde kale plekjes die zich cirkelvormig uitbreiden. In het begin lijken de plekjes vaak op bultjes en kunnen zo verward worden met insectenbeten, rainrot (regenschurft) of talgklierbultjes.

ZEER BESMETTELIJK!

De verspreiding van schimmel vindt plaats door het overbrengen van de sporen van de schimmel. Dit gebeurt door contact tussen de dieren onderling, maar ook door mensen die de dieren verzorgen en honden die om de dieren heen lopen! En natuurlijk ook door het gebruikte materiaal zoals borstels. zadeldekjes en halsters.

Schimmelsporen zijn heel goed beschermd en te vergelijken met bijvoorbeeld de noten van een boom; het nieuwe leven zit beschermd in een sterke buis. Hierdoor zijn de sporen goed bestand tegen allerlei desinfecteermiddelen en enorm moeilijk te bestrijden. De sporen nestelen zich op de huid (tot in de haarzakjes).

DE BEHANDELING.

De behandeling van ringworm bestaat in de eerste plaats uit het wassen met middelen die de schimmel doden, zoals lmaverol. Hierdoor worden de eigenlijke schimmels gedood, maar de praktijk wijst uit dat lang niet alle sporen gedood worden.

Na een aantal dagen veranderen deze sporen in schimmel, op dat moment kan de schimmel weer worden gedood. Een effectieve bestrijding van schimmel bestaat dan ook uit het minimaal viermaal wassen met daartussen steeds een periode van drie dagen.

Was tegelijkertijd ook al het gebruikte materiaal en behandel tevens de wanden van de stal. Als er geen nieuwe besmetting plaatsvindt, is het mogelijk om de schimmel op deze manier in veertien dagen te bestrijden. Het probleem is echter dat er vrijwel altijd sporen op het dier zelf, of in de omgeving achterblijven, waardoor de bestrijding vaak veel langer duurt.

Juist in die periode is het belangrijk om de weerstand van het dier zo veel mogelijk te ondersteunen. Dat kan bijvoorbeeld met een vitaminen en mineralenmengsel en/of kruiden zoals knoflook, paardebloem, appelazijn en echinacea.

PREVENTIE

Het allerbelangrijkste ter voorkoming van schimmel is een goede weerstand. Bij dieren waarvan de weerstand van de huid niet optimaal is, hebben schimmelsporen immers veel meer kans. Vanzelfsprekend dient u ieder contact met een dier met schimmel te vermijden. Denk hierbij ook aan uw eigen kleding. Omstandigheden en factoren die een infectie met schimmelsporen bevorderen zijn onder andere warmte, vochtigheid, vuil, een hoge stalbezetting en een slechte ventilatie.

HUIDAANDOENINGEN DIE LIJKEN 0P SCHIMMEL

Er zijn verschillende huidaandoeningen die op schimmel lijken. Hieronder volgen de twee meest voorkomende. Raadpleeg hij twijfel over de diagnose altijd uw dierenarts.

TALGKLIERBULTJES.
Talgklierhultjes komen voor op het hele lichaam. De bultjes zien er uit als korstjes en bestaan uit een grijze, vette, poederachtige substantie.

Dit kunt u zien door er een bultje af te krabben en fijn te wrijven tussen uw vingers. Talgklierbultjes duiden op een overmatige talgklierproductie en kunnen worden verholpen door het dier te wassen met een zwavelteer shampoo en door gist aan liet voer toe te voegen.

REGENSCHURFT OF RAINROT.
Deze (bacteriële) huidaandoening komt eigenlijk alleen voor hij dieren die met extreem nat weer buiten staan. Vaak hij dieren met een verminderde weerstand.
Rainrot uit zich in het ontstaan van pijnlijke korsten (vaak met vuil en pus) op de rug van het dier. Als de korsten loslaten ontstaan er kale plekken.
De behandeling bestaat uit het opstallen van het dier in een schone, droge stal, het desinfecteren van de korsterige huid en het geven van producten die de weerstand verhogen. In ernstige gevallen is een antibiotica kuur noodzakelijk.