Het gezegde “vertrouwen is goed, maar controle is beter” geldt zeker als men dierenboeken als maatstaf voor de verzorging van dieren neemt. Zelfs in een goed boek kan een fout sluipen, die fataal kan zijn.
Irene van de Ponseele schrijft in het blad ‘Le Chemins de l’âne’ dat er verschillende ezels van hoefbevangenheid gestorven zijn en een aantal ernstig aangedaan in haar omgeving, Picardië. De oorzaak ligt in het feit dat een aantal ezeleigenaren volgens het boekje hebben gevoerd.

In een Frans ezelboek van R.Metz, verschenen in 1995, staat, dat men een ezel gelijke gewichten stro, hooi en haver moet verstrekken en wel van elk 2 â 2.5 kg. per dag.
De haver kan ook door maïs, gerst of tarwe vervangen worden.
In de meeste boeken worden de hoeveelheden graan in inhoudsmaten opgegeven, meestal in liters.

Nu weegt 1 liter haver ongeveer 480 gram. Als een voedselvoorschrift in liters per ongeluk in een boek wordt overgenomen in kilo’s, dan geeft men meer dan het dubbele.
Drie liter haver gaf men in de regel aan Poiton-ezeldekhengstcn. Als men dit recept op kleine ezels toepast en bovendien van liters, kilo’s maakt, krijgen de dieren vier tot vijf keer te veel! Te veel graan geeft aanleiding tot hoefbevangenheid, door stoffen die vrijkomen en een vergiftigde werking uitoefenen, waardoor een zeer pijnlijke, niet-infectueuze ontsteking van de hoeflederhuid ontstaat, die aanvankelijk het lopen bemoeilijkt of onmogelijk maakt en tenslotte de dood tot gevolg kan hebben.
Wees dus altijd voorzichtig, denk zelf na en pas niet klakkeloos alles toe wat men leest. Raadpleeg deskundigen bij twijfel of sla er een ander boek op na. Deze moeite wordt beloond met een gezonde ezel!