SARCOÏD

Dit is de meest voorkomende huidtumor bij het paard en de ezel en wordt waarschijnlijk door een virus veroorzaakt. Vooral waar wondjes zijn (denk ook aan vliegen) zie je het optreden. Je ziet het op alle leeftijden en bij alle rassen. Ze kunnen van dier op dier overgaan, maar dat gebeurt zelden. Je kunt sarcoïden op alle delen van de huid zien, maar vooral een dunne huid en vochtige plekken, zoals de liezen, de oksels, rond het geslachtsapparaat, achter de oren, rond de ogen. Sarcoïden kunnen er heel verschillend uitzien: bloemkool- of wratachtig, soms gesteeld, andere keren weer een gladde en stevige knobbel in de huid en soms ook een grote tumor van wel 25 cm. groot, die makkelijk bloedt. Bij één ezel kunnen verschillende typen naast elkaar optreden.

Diagnose.

De huidaandoening is vaak makkelijk te herkennen. Zekerheid krijg je door een stukje te laten onderzoeken door de dierenarts, die stuurt het biopt dan naar de patholoog.

Behandeling.

De keuze van de therapie hangt mede af van de grootte, van de plaats en het aantal sarcoïden. Vaak worden verschillende behandelingen gecombineerd om het beste resultaat te krijgen.

Cryochirurgie:

Bevriezen, net zoals men dat bij wratten doet.

Operatief:

Grotere tumoren moet je operatief laten verwijderen. 

Daarnaast worden nog wel eens andere behandelingen ingesteld, zoals injecties met BCG, bepaalde zalven, chemotherapie en bestraling, maar enkele daarvan worden in de praktijk niet of nauwelijks toegepast.

Als het gezwel eenmaal is verwijderd, bestaat de kans steeds dat deze tumoren terugkomen, op dezelfde plaats of op andere plaatsen op het lichaam, omdat het een equin sarcoïd betreft. Het is daarom belangrijk om regelmatig te controleren op aanwezigheid van gezwellen. Indien een gezwel wordt opgemerkt, is snel ingrijpen (verwijderen) aangewezen. Immers, hoe kleiner het gezwel, hoe makkelijker het weggehaald kan worden.

Preventief kan, jammer genoeg, niets ondernomen worden.

Dirk en Myriam.

Zo kunnen sarcoïden eruit zien